dag 19. Laatste dag
Door: m
Blijf op de hoogte en volg Patricia & Marco
21 Juni 2014 | Verenigde Staten, Tampa
Vr 21 juni. N laatste dag in Amerika
We waren redelijk vroeg naar bed gegaan om lang van deze slotdag te genieten. Na n wederom pizza-ontbijt lieten we de koffers achter en vertrokken per i-trolley naar n ander outletcenter op de i-drive. Helaas was alleen de McDonald's goed voor uitgaven, oa n echt overheerlijke milkshake (kunnen ze in NL nog wat van leren!). Om 14.00 gingen we terug naar t hotel, waar we na omkleden per luxe taxi naar t Orlando International Airport gingen. Hier boden alle pretparken nogmaals hun toppers aan, en konden wij na n check-bodyscan-weer n check per monorail naar onze gate. VanwegeThunderstorms moesten we n stukje omvliegen (de raket lancering die 1 minuut later zou zijn ging denk ik weer niet door?).
En zo verlieten we dit erg grote land. N land waar mensen vriendelijk en open zijn naar iedereen (de soms erg ongeïnteresseerde "hello there, how are u today?" daar gelaten). Alles gaat hier in vertrouwen, onkruid is schaars. (je kan gerust ergens je mobiel opladen en naar n toilet gaan). Daar waar alles groter moet, en bijna geen klein boodschappenautotje te vinden is. Waar auto's er stukken beter uit zien doordat de nummerplaat aan de voorkant ontbreekt! Maar zeker n land waar alles tot in de puntjes is vastgelegd, om n rechtszaak voor te zijn, tot t geflipste aan toe. Het lijkt ook echt of alles, maar dan ook alles hier kan: Where a dream comes true.
Het land waar in iedere boom wel n eekhoorn woont, in iedere grasspriet n hagedis, juni erg warm is, sirenes zijn heerlijk om te horen, en wat kunnen mensen hier nog verdienen? (je moet ze eens tellen per attractie, winkel of restaurant! ). Komen wij terug? Zeker te weten. Dezelfde reis zal t zeker niet worden (deze zou er achteraf ook al anders uitzien).
We zijn nu 2 films verder en vliegen door de tijd heen naar london.
We waren redelijk vroeg naar bed gegaan om lang van deze slotdag te genieten. Na n wederom pizza-ontbijt lieten we de koffers achter en vertrokken per i-trolley naar n ander outletcenter op de i-drive. Helaas was alleen de McDonald's goed voor uitgaven, oa n echt overheerlijke milkshake (kunnen ze in NL nog wat van leren!). Om 14.00 gingen we terug naar t hotel, waar we na omkleden per luxe taxi naar t Orlando International Airport gingen. Hier boden alle pretparken nogmaals hun toppers aan, en konden wij na n check-bodyscan-weer n check per monorail naar onze gate. VanwegeThunderstorms moesten we n stukje omvliegen (de raket lancering die 1 minuut later zou zijn ging denk ik weer niet door?).
En zo verlieten we dit erg grote land. N land waar mensen vriendelijk en open zijn naar iedereen (de soms erg ongeïnteresseerde "hello there, how are u today?" daar gelaten). Alles gaat hier in vertrouwen, onkruid is schaars. (je kan gerust ergens je mobiel opladen en naar n toilet gaan). Daar waar alles groter moet, en bijna geen klein boodschappenautotje te vinden is. Waar auto's er stukken beter uit zien doordat de nummerplaat aan de voorkant ontbreekt! Maar zeker n land waar alles tot in de puntjes is vastgelegd, om n rechtszaak voor te zijn, tot t geflipste aan toe. Het lijkt ook echt of alles, maar dan ook alles hier kan: Where a dream comes true.
Het land waar in iedere boom wel n eekhoorn woont, in iedere grasspriet n hagedis, juni erg warm is, sirenes zijn heerlijk om te horen, en wat kunnen mensen hier nog verdienen? (je moet ze eens tellen per attractie, winkel of restaurant! ). Komen wij terug? Zeker te weten. Dezelfde reis zal t zeker niet worden (deze zou er achteraf ook al anders uitzien).
We zijn nu 2 films verder en vliegen door de tijd heen naar london.
-
24 Juni 2014 - 09:05
Marcel:
Welkom thuis Amerika gangers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
